ISANG KAMAG-ANAKAN

ISANG KAMAG-ANAKAN ng misis ko ang napangasawa ni Anggie na anak naman ng
isang kapitbahay namin. Dati, payat at walang porma ang katawan ni Anggie.
Pero nang makapagbiyahe siya sa Japan, biglang nagkalaman. Sumeksi at
lalong
gumanda.

Lasenggo at palamunin lang ang kanyang napangasawa kung kaya natukso si
Anggie na mag-Japan. Nagkaroon sila ng kasunduang mag-asawa na wala na
silang pakialaman. Hiwalay na sila. Pero nagkikita pa rin pag isinasama ng
kanyang asawa ang dalawa nilang anak upang dumalaw sa kanya. Sa bahay ng
sariling mga magulang nakatuloy si Anggie kapag siya ay nasa Pilipinas.

Malapit lang ang bahay na kanyang tinutuluyan sa amin. At kaibigan ko ang
kanyang ama, si Mang Julio. Malimit pa kaming magkainuman. Nitong huli
ngang
uwi ni Anggie, nagkainuman uli kami ni Mang Julio. *Impressed* ako sa
ganda
ni Anggie. Hindi na siya ang dating patpatin at kunsumidong asawa ng
kamag-anak ng misis ko. Ang ganda niya talaga. At sa aking dibdib ay
nakimkim ang paghanga sa kanya.

Nag-iinuman kami ni Mang Julio ay panay naman ang panakaw kong tingin sa
kanya na kadarating lamang mula *downtown*, nag-*shopping* . Mapera siya
ngayon dahil kagagaling lang sa Japan, maraming lapad. Kung hagurin ko
siya
sa tingin, mula paa hanggang ulo. Hangang-hanga ako talaga . . . at
paghangang kalakip ang matinding pagnanasang namumuo sa aking dibdib.

Morena lang si Anggie, di kalakihan ang dibdib, *regular* lang ang laki ng
kanyang mga suso. *Long-legged* siya. Medyo matangkad na babae. At 19
lang.
Tataas pa. Kasibulan. Kainitan.

Sa minsang pagtingin ko sa kanya, nagkasalubong ang aming tingin. Matagal
kaming nagkatitigan. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang
ipahiwatig. Ang
sa akin, talagang tuwirang paghanga at pagnanasa sa kanya. Sa aking
pagkakaupo ay dama ko ang unti-unting paninigas ng aking alaga. Pagkuwan,
ngumiti siya at binawi ang tingin. Nagtuloy sa silid.

Inabot ng gabi ang aming inuman. Bumabad ako roon. Ibig kong makausap si
Anggie nang hindi makakahalata ang mga kainuman ko, lalo na ang
kanyang mga
magulang.

Nang lumabas siya ng silid, sinimplihan ko na siya. Nilapitan ko at
kinausap.

"Magkikita tayo bukas, sa *Robinson Theater*. Ala una," bulong ko.

Takang napatitig siya sa akin.

*"Type* kita, Anggie, matagal na. Basta bukas, maghihintay ako sa iyo
roon.
Huwag mo sana akong bibiguin . . ."

Hindi ko na siya hinintay pang makasagot. Iniiwasan ko kasi ang mapanuring
mga mata ng aking mga kainuman.

Ala una'y naroon na ako. Pamaya-maya, napapitlag ako sa aking kinaroroonan
nang makita ko siyang dumarating. Bigla akong sumigla. Tila noon lang
nabuhay ang aking dugo.

"Kanina ka pa ba?" salubong niya sa akin.

"Hindi naman."

Minsan ko pang namalas ang kanyang matamis na ngiti. Lalo siyang nagiging
kaakit-akit sa paningin ko nang mga sandaling iyon.

Nag-*snack* muna kami. Siniguro kong busog kami pareho. Wala kaming kibuan
habang kumakain kami. Panay ang titig ko sa kanya. Doon pa lang, ibig na
ibig ko na siyang yakapin at paghahalikan.

Nang matapos kaming kumain, niyaya ko siyang palabas. Isang taksi ang
tinawag ko. At pabulong na iniatas ko sa *driver* ang lugar na aming
pupuntahan. Wala kaming kibuan ni Anggie. Sa tantiya ko, alam niya ang
mangyayari.

Wala akong malamang gawin nang nasa loob na kami ng silid ng otel. Akalain
ko bang pagbibigyan niya ako?

*"Type* din kita, Rudy," sabi niya sa akin. "Alam ko, mali itong ating
gagawin. Pero isang paraan ito para makalaya ang pinipigil nating damdamin
na kay tagal nananatiling nakabilanggo. "

"Tama ka, Anggie," ganting sagot ko habang sinisimulan ko nang
paghahalikan
ang kanyang katawan. Kahit dalawa na ang kanyang anak, di pa rin halata.
Tirik na tirik pa rin ang kanyang mga suso. At hindi pa laspag ang kanyang
katawan.

"Pero alam ko, lilipas din ang kahibangan nating ito, Rudy. Hindi tayo
maaaring magpatuloy . . . pamilyado ka. At ako, kahit hiwalay sa asawa,
mayroon pa rin akong tungkulin sa kanila. MAGTIKIMAN LANG tayo!"

Napatitig ako sa kanya. Ang mga sinabi niya ay walang liwag kong
sinang-ayunan. Kahit saang anggulo ko tingnan at paglimiin, tama siya.

Sabik na talaga ako kay Anggie. Ang kimkim kong libog sa kanya ay noon ko
pinakawalan. Dinilaan ko at hinimod lahat halos ang kanyang kaselanan.
Namimilipit siyang maigi sa kama. Walang pagbalingan… Di malaman kung saan
susuling. Damang-dama niya ang matinding kalibugan ko sa kanya.

Nang papaglaruin ko ang aking dila sa kanyang biyak, noon siya napakapit
nang husto sa akin. Marahil, hindi pa niya naramdaman ang gayon kasidhing
pananabik na katulad ng aking ipinapadarama sa kanya. Pasinghap-singhap
siyang tila pinangangapusan ng hininga. Pakislut-kislot ang katawan niyang
hubad at ang mga kamay ay walang katigil-tigil ang paghimas-himas at
pagsabunot sa aking buhok.

"I-isubo mo sa akin iyang sa iyo," wika niya na nangangatal ang boses.
"A-akina . . . sususupsupin ko . . . "

Bumaligtad ako nang posisyon. At hinayaan kong magpasarap siya sa aking
malaki at mahabang alaga na tigas na tigas na.

Pinanood ko siya nang ilang saglit sa ginagawa niyang pagsupsop sa aking
alaga. Kung nangangawit mandin ang kanyang panga, hahayaan niyang
maglabas-masok ang aking alaga sa kanyang bibig . . . tapos ay iluluwa
iyon
at didila-dilaan naman hanggang butas ng aking puwit. Sa tingin ko ay
talagang sanay siya sa ganoong pamamaraan. Di ko natikman sa aking
asawa ang
gayong pamamaraan kaya natakaw ako sa ginagawang iyon ni Anggie. Lalo
akong
nalibugan sa kanya.

Ayaw kong palamang sa kanya. Mula sa pagkakabaligtad ko sa upo sa kanyang
katawan, dinahupang ko na naman ang basam-basa niyang *pussy*. Mamula-mula
iyon at ang kuntil na nakapalamuti roon, halos sinlaki ng isang butil na
mani.

Parang tatakasan kami pareho ng malay nang magpang-abot ang pagsagad ng
aming pananabik. Nasa gayon pa rin kaming posisyon nang pakawalan ko ang
aking katas. Umuungol at pahali-halinghing niyang sinahod iyong lahat sa
loob ng kanyang bibig. Sinaid ko ang kanyang katas. Sinimot ko rin
lahat ng
lumabas sa kanya.

Tulad ng aming napagkasunduan, magtitikiman lang kami hangga't gusto
namin.
Dahil alam naming pareho, LIBOG lang iyon. Pag nagkasawaan kami, ayos
lang.
Parang walang nangyari.

* *

* *

*( W A K A S )*